Skip to main content

Haagse Hopje neemt taak welzijnswerk over / Lenneke Overmaat - Trancity

Geschreven op .

 Van der vennepark.blog‘We zijn allemaal hetzelfde of je nu wit, zwart, rood of bruin bent. We hebben allemaal hetzelfde bloed als wij ons snijden’. Zo zie ik dat nu eenmaal, zegt Sonja Stoppelenburg, de betaalde medewerkster van het Haagse Hopje op het Van der Vennepark. Zij is in dienst van de welzijnstichting Zebra. Een geboren en getogen Schilderswijker met een onvervalst Haags accent.

Zij woont inmiddels in Ypenburg en gaat elke dag op en neer naar ‘haar park’. In naar mijn idee één van de mooiste Haagse Hopjes van de Schilderswijk, zit ik met Sonja, Hilal Gürbüz en Döndü Aygün te praten over het wel en wee van dit park. Het is mooi weer en druk; ik zie kinderen trefballen, jongens voetballen in de kooi en enkele kleintjes hangen aan toestellen in een apart speelveldje waar hun moeders op de stenen randen zitten te keuvelen.
‘Als mensen buren zijn, zoeken zij elkaar op maar anders zie je de Marokkaanse, Surinaamse en Turkse bewoners hun eigen groepjes vormen. Behalve bij het peuterveldje want kinderen maken geen onderscheid; die spelen gewoon samen en dus zitten hun moeders ook bij elkaar’, zegt Sonja.  Vroeger werd er ook veel gebarbeceud maar vanwege het gezondheidsbeleid van de gemeente mag dat niet meer. Daarom maken ze tijdens festiviteiten shaslicks van groente en fruit en bakken ze popcorn want dat is gezond.

 

Vernieuwd park
Het Van der Vennepark ligt in het westelijk deel van de Schilderswijk en is in 2012 geheel gerenoveerd op initiatief van de omwonenden, bewonersorganisatie de Paraplu, stichting BOOG en de gemeente. Landschapsburo Sant en Co heeft een  park-plein ontworpen met naar het midden oplopende gazons, losgestrooide bomen en een strakke lindenlaan eromheen. Het park is gebouwd op een parkeergarage en bestaat uit lange looplijnen die aansluiten op de straten van de buurt en bij elkaar komen op een centraal pleintje dat is omzoomd met stenen zitranden. Er is een voetbalkooi, prachtige felgekleurde speeltoestellen voor oudere kinderen, en een beschut speelveldje voor de allerkleinsten. Kinderen skaten, fietsen en rolschaatsen op de lange doorlopende paden. Dat speelgoed lenen zij bij het Haagse Hopje als zij een Hopjespas hebben. Deze pas krijgen ze als ze een inschrijfformulier inleveren, waar hun persoonsgegevens en een handtekening van de ouders op staan.

Nieuwe vormen van welzijnswerk
Op het plein was voorheen ernstige drugsoverlast en het was daardoor een ‘no-go-area’ geworden. Door de herinrichting van het plein en door het hek eromheen, is het nu veel veiliger en schoner. Sonja, de vrijwilligers en enkele omwonenden hebben een sleutel van het hek. Zij tekenen daarvoor een sleutelcontract. Het park is in de zomer geopend van 09.00 uur tot 21.00 uur (in het weekend van 12.00 uur tot 21.00 uur) en in de winter van 09.00 uur tot 18.00 uur (in het weekend van 12.00 uur tot 18.00 uur). Het park is verboden voor honden.

Als ik enkele weken later weer langs kom, organiseren zij een ganzenbordspel op straat. Met krijt worden de vakken van het spel op straat getekend en al gauw rennen enkele kinderen erop af om mee te doen. ‘Meestal mogen de kinderen zelf bepalen wat ze willen spelen maar soms bedenken wij een spel. Ze moeten al zoveel op school en daarom laten we ze hier vrij’, zegt Sonja.
Ik wil foto’s maken maar dat is geen gemakkelijke opgave. Vaak, als ik mijn piepkleine camera tevoorschijn haal, komen er vrouwen en soms ook kinderen op mij af met het verzoek geen foto’s te maken. Ook dit keer komt er een jonge dame naar mij toe maar gelukkig staan zij en haar twee vriendinnen met hun rug op de foto.  Als ik hen brutaal voorstel om een foto  van hen ‘en profiel’ te maken omdat ze zo mooi zijn, gniffelen ze. Ze zouden wel willen maar het mag niet van de Islam, zeggen ze.
Elke middag houden Sonja en haar vrijwilligers toezicht, zorgen  ervoor dat het park schoon blijft,  plakken pleisters op schaafwonden en organiseren activiteiten. Oorspronkelijk zijn deze Haagse Hopjes bedoeld voor de uitleen van materialen, een glaasje water en toiletbezoek maar steeds meer nemen zij de functie van het (inmiddels gesloten) buurthuis over.